در حالي که رايانه‌ها به گونه‌اي طراحي و ساخته شده‌اند تا دستگاه‌هاي بي‌سر و صدايي باشند و چند قطعه اصلي را خيلي بي‌سر و صدا خنک کنند، اما واقعيت اين است که تمامي سيستم‌هاي موجود مقدار زيادي سر و صدا ايجاد مي‌كنند.
هاردديسک‌ها و درايوهاي نوري بر پايه سيستم چرخش پلاترها کار مي‌کنند و سيلندرها مجبورند هميشه هدها را جابه‌جا کنند. اين جابه‌جايي باعث ايجاد صدا در کنار کمي لرزش مي‌شود.
پنکه‌هاي پردازنده و کارت گرافيک نيز از عوامل ديگر سر و صداي رايانه‌ها هستند. اين پنكه‌ها به دليل پره‌هاي متحرک، جابه‌جايي هوا و لرزش حاصل از چرخش آن‌ها منبع اصلي سر و صدا محسوب مي‌شوند.
اما يک نکته قابل توجه در خصوص سرو صدا اين است که گوش بني بشر و قدرت شنوايي آن در افراد گوناگون متفاوت است. شايد صدايي را كه گوش يکي تشخيص مي‌دهد ديگري قادر به شنيدن آن نيست و به همين ترتيب صدايي که براي يکي آزاردهنده و گوش‌خراش به نظر مي‌رسد براي ديگري عادي است.

حال براي رهايي از سر و صدا چه بايد کرد؟
براي اين مشکل دو راه اصلي وجود دارد که يکي از آن‌ها قرار دادن محفظه‌ها و قاب‌هاي فلزي يا مشابه آن در اطراف قطعات ايجادکننده سر و صداست. اين محفظه‌ها از طرفي مانع انتشار سر و صدا مي‌شوند و از سويي نيز حالتي آگوستيک براي امواج هواي داخل کابينت رايانه ايجاد و از انتشار صداهاي مزاحم جلوگيري مي‌كنند.
راه دوم قرار دادن منابع سروصدا در جاهايي است که آن‌ها را دور و خارج از مسير ساير قطعاتي است که امواج و سر و صداي منابع اصلي صدا به آن‌ها منتقل مي‌شود و باعث لرزش آن‌ها نيز مي‌شود و همين امر باعث چند برابر شدن صدا خواهد شد.
در اين شيوه بايد قطعات کمکي نيز به كار برد تا بتوان اتصال مستقيم قطعاتي مانند هاردديسک را از بدنه کيس جدا كرد. به اين ترتيب که مي‌توان از جعبه‌هاي مخصوص هاردديسک که از جنس پلاستيک ساخته شده‌اند استفاده كرد. اين قطعه جديد در زير محفظه هاردديسک‌هاي کيس بسته مي‌شود. البته براي بي‌صدا کردن مفيدتر مي‌توان از صفحه‌هاي فوم‌مانند مخصوصي که در زير هاردديسک بسته مي‌شوند (و البته براي همين منظور نيز ساخته و طراحي شده‌اند) و کارعايق صدا را انجام مي‌دهند، استفاده کرد.
در شماره‌هاي بعدي به نحوه عملي کردن اين راهکارها نيز خواهيم پرداخت و اميدواريم که مشروح نبودن اين مطلب را به دليل محدوديت داشتن فضاي مقاله ببخشيد.
منبع:http://itnewsway.ir
/س