وقتي در طول بارندگي فقط يک رنگين کمان مي بينيم در واقع چند رنگين کمان وجود دارد؟ پاسخ اين سؤال آنطور که فکر مي کنيد ساده نيست! وقتي نور وارد يک قطره آب مي شود، در داخل قطره بازتاب کرده، و آنچه به چشم ما باز مي تابد رنگين کمان را تشکيل مي دهد.

هر قطره باران، نوري را که واردش مي شود در تمام جهات ممکن بازتابانده و مي شکند. اولين بار که نور با قطره برخورد مي کند، يک پرتو کسري از آن نور بازتاب مي کند و و بقية آن در طول قطره حرکت مي کنند تا به پشت قطره از سمت داخل برخورد کنند. دوباره، مقداري از نور شکت خورده و مقداري بازتاب مي کند. در هر برخورد با سطح سطح داخلي قطره، مقداري از نور باز مي تابد و در قطره مي ماند، و باقيماندة آن خارج مي شود. بنابراين پرتو هاي نور مي توانند بعد از يک، دو، سه بازتاب داخلي يا بيشتر از قطره خارج شوند.

وقتي شما دو رنگين کمان مي بينيد، اولين يا اصلي ترين کمان در زاوية 42 درجه، با نور قرمز در بيرون و نور بنفش در داخل به طور واضح ديده مي شود. کماان دوم هميشه کم رنگ تر بوده و بواسطة بازتاب دوم با رنگهاي معکوس (بنفش در بيرون و قرمز در درون) در زاوية 51 تشکيل مي شود. اسحاق نيوتن يک معادله رياضي بر حسب اندازه زاوية رنگين کمانها بعد از بازتاب N اُمِ داخل قطره بدست آورد. او معتقد بود که در بازتاب سوم نور کافي وجود ندارد که در واقع شخص آنرا ببيند، از اينرو هرگز مسيله را براي 3=N حل نکرد. ادموند هالي، بعد از نامگذاري ستارة دنباله دار هالي، محاسبات را بر دوش گرفت و کشف کرد که سومين رنگين کمان در زاوية 40 درجه و 20 ثانيه تشکيل مي شود، و شگفت زده شد. اين رنگين کمان نبايستي در مقابل خورشيد تشکيل شود بلکه دور تا دور خورشيد تشکيل مي شود! دو هزار سال بود که بشر به اشتباه در طرف ديگر آسمان در جستجوي اين کمان بود.
منبع:http://atwis.com
/س