جيم جونز يك كشيش ساكن ايالت ايندياناي آمريكا بود كه افكار سوسياليستي داشت. وي از تفسير انجيل و كتب مقدس ديگر، به نوعي فرضيه عدالت اجتماعي (سوسياليسم) دست يافته بود و آن را تبليغ مي كرد. چون پيروان او افزايش يافتند، كليساي خود را مستقل از فرقه هاي مسيحي ديگر اعلام داشت. وي برضد هرگونه فساد، تبعيض و مشكل تراشي براي خلق خدا بود و در سخنراني هايش دردهاي مردم و نارسايي هاي جامعه را مي شكافت و بيان مي داشت. در سال هاى 1950 در ايندياناپوليس عده زيادى به او توجه كرده و به سراغ او آمدند. عمده سخنان او عليه تبعيض نژادى بود و از همين جهت بيشتر سياهپوستان آمريكا به اين عقيده جلب شده و از پيروان پروپا قرص و جدى او به حساب مى آمدند. جونز از باورهاى دينى اين طور بهره مى برد كه بايد مردم به يك گرايش مطلق برسند و سعى مى كرد در راه ترويج افكار خود از تمام مضامين و باورهاى مردمى استفاده كند.
به طور کلي فرقه هاي مذهبي ايدئولوژيک برخي اوقات مايع ننگ تاريخ يک کشور بوده اند.
جيم جونز با دادن وعده برابري «سياه» و «سفيد» عده ي از مردم را به دنبال خود کشيد. دو دليل زير بيشترين تاثير را در اعتماد مردم به حرف هاي وي داشته است
1 - دهه شصت و اوايل هفتاد اوج نژادپرستي هاي امريکا بود
2- مردم از اتهامات ، توهمات و عواقب جنگ ويتنام خسته بودند
جونز در بي هويتي و سردرگمي مردم , خود را مطرح کرد و از خود هويت ساخت و به عبارت ديگر از اب گل آلود ماهي گرفت و خود را عنوان کرد. وعده سرزمين موعود را داد و با سخنراني در کليساي خودش ( موسوم به معبد مردم ) و همين طور در کاليفرنيا تعداد زيادي از مردم را دور خود جمع کرد و حتي در يکي از سخنراني هايش چنين گفت : "اگر وجود خدا را در من ببينيد اشکالي ندارد" و از زاويه ي ديگر مي توان چنين ديد که کشيش جونز ادعاي خدايي مي کرده.
در سال 1965 جونز به همراه گروه خود به كاليفرنياى شمالى حركت كردند و در ناحيه مايوكيا، ساكن شدند. جونز بر اين انديشه بود كه عقايد خود را گسترش دهد و جماعت بيشترى را به طرفدارى از خود دعوت كند. پس از چند سال سكونت در آن منطقه در سال 1971 بار ديگر همراهان و پيروان خود _ كه اكنون تعداد آنها بيشتر شده بود _ را برداشته و به سان فرانسيسكو رفت.
شهرت او باعث شد كه شهردار سانفرانسيسكو وي را دعوت به فسادزدايي از سازمانهاي شهر كند و كميسيون مسكن شهر را به او بسپارد كه جيم با ساختن آپارتمان عمومي به خانه بدوشي در سانفرانسيسكو پايان داد و شهرت اجتماعي كسب كرد.
جيم جونز با طرح نظريات خاص خود در زمينه ماليات و بيت المال وارد درگيري با سازمان ماليات بردرآمد دولت فدرال شد.
در سال هاى 1970 كليساى جونز با اتهامات زيادى مواجه شد از جمله اين كه در روش مذهبى خود از رفتارهاى غيرانسانى و خارج از قاعده استفاده مى كند. جونز كمى زياده روى كرد و در تعاليم خود از تنبيه بدنى نيز بهره مى گرفت. بيشترين اتهاماتى كه به او مطرح بود عبارت بودند از آزار و اذيت فيزيكى به پيروان و حداكثر آزار و اذيت ياد شده نسبت به كودكان. جونز مبالغ زيادى را نيز به عنوان كمك و اعانه دريافت مى كرد كه منشاء بسيارى از اين پول ها مشخص نبود و اتهام اختلاس و فساد مالى نيز متوجه او شد. جونز بر اين عقيده بود كه از سوى مقامات تحت اتهام است چرا كه آنها از او مى ترسند و از قدرت گرفتن بيشتر از پيش او در هراسند.
با بالا گرفتن اين اتهامات در سال 1977 جونز طرفداران خود را جمع كرد و در سخنراني خود قدم هاي فراتري برداشت و عنوان کرد امريکا ديگر جاي ماندن ما نيست و ما بايد به سرزمين موعودي مهاجرت کنيم که نه دغدغه ي مالي داشته باشيم و نه از بمب اتمي بترسيم. و در نتيجه يک روز همه را به دور خود جمع کرد و فرمان هجرت داد.
جونز خيلى عقيده داشت كه در آمريكاى شمالى بماند و از پتانسيل مردمى استفاده كرده و قدرت خود را افزايش دهد ولى در جايى كه امكان داشت او را تحت تعقيب قرار دهند ديگر امكان ريسك نداشت.

هجرت به عمق جنگل هاي گوانا ( کشوري کوچک در امريکاي جنوبي )

همگى راهى آمريكاى جنوبى شده و در گوانا ساكن شده و منطقه اى مسكونى به همراه مزارع كشاورزى واقع در جنگل هاى گوانا برپا كرده و آن را به افتخار جونز، جونز تاون (شهر جونز) ناميدند.
او در جنگل گويان با همكاري چندنفر از پيروان خود يك واحد كشاورزي بوجود آورد. مؤسسه كشاورزي كه «جيم جونز» در جنگل هاي دور افتاده گويان بوجود آورد «جانستون» لقب داشت.
او شروع به فرستادن تصاوير ويديويي گرفته شده از اين شهر به امريکا کرد تا مردم بيشتري را به سمت خود بکشد.
يك سال بعد، برخى از كسانى كه پيش از اين عضو گروه جونز بوده و آن را ترك كرده بودند، به سراغ «لئو رايان» نماينده دموكرات كنگره رفته و از او خواستند عده اى را براى تحقيق درباره نحوه زندگى در جونز تاون به اين شهر اعزام كند.
در نوامبر 1978 يك گروه دولتي كه در ميان آن يک سناتور و يك نماينده مجلس آمريكا، يك مامور سيا و نيز سفير آمريكا در گويان بود به جونزتاون رفت تا مطمئن شود كه مهاجران به اراده خود در آنجا زندگي مي كنند و اگر كساني باشند كه پشيمان شده و بخواهند به وطن بازگردند، آنان را با خود بياورند.
در روز اول همه چيز به نظر خوب و عادى مى رسيد. تنها 20 تن از مهاجران به ترك جونزتاون ابراز علاقه كردند.
وقتى جونز اين خبر را شنيد برآشفت و يكى از محافظان او با چاقو به رايان حمله كرد.
رايان بدون آسيب مخمصه را ترك كرد. اعضاي آن گروه دولتي آنان(افرادي که خواستار خروج از شهر بودند) را با خود به يك فرودگاه كوچك در همان نزديكي برد.
ولى جونز افراد گروه خود را فرستاد و به رايان و همراهانش كمين زده و همگى آنها را سر به نيست كرد. نماينده كنگره و چهار نفر از همراهان در حال رسيدن به هواپيما به قتل رسيدند.
در بازگشت به شهر، جونز دستور داد كه تمامى افراد شهر دست به خودكشى بزنند تا شهر از سكنه خالى شود.
جونز مردم را جمع کرد و اينچنين گفت :
«اول کودکان و بعد خودتان سيانور بخوريد تا با هم بميريم»
جونز در بلندگو فرياد مى زد كه مردم خود را از «لذت مرگ» محروم نكنند. قرص هاى سيانور بين مردم توزيع شد. هر كه سرپيچى كرده و قصد فرار داشت توسط گارد جونز به قتل رسيد. فقط 10 يا 12 نفر از افراد جونز زنده ماندند كه فرار كرده و به جنگل پناه برده بودند. 913 نفر کشته شدند که 276 تن از اين قربانيان، كودك بودند. جونز با گلوله خودكشي كرد.
مقامات آمريكايي كشف كرده بودند كه «جيم جونز» در يك شبكه خريد و فروش اسلحه و مواد مخدر شركت دارد. هر يك از اعضاي فرقه «معبد خلق» كه اسرار اين فرقه را افشا مي كردند فوراً كشته مي شدند.
ارتش گويان پس از آگاهي از فعاليت اين فرقه مذهبي براي قلع و قمع آنها به قلب جنگل رفت ولي با تعجب با جسد اعضاي اين فرقه روبرو شد.
البته روايات مختلفي در مورد اين واقعه به خصوص آمار کشته شدگان وجود دارد که حتي بعضي از آمار به 1900 نفر هم مي رسد. در کل سعي شده تا مقاله جامع و صحيح باشد.
کپي و استفاده از مطالب اين مقاله با ذکر منابع اصلي و نقل از راسخون بلا مانع است.
منابع :
www.iran-ghalam.de
forum.persiantools.com
www.Fardanews.com
www.iranianshistoryonthisday.com
www.iran-newspaper.com
forum.choogh.com
Magiran.com
www.daneshju.ir

اين هم تصويري از جيم جونز

/خ