مقدمه
هر کهکشان مجموه‌اي از بيليونها ستاره ايست، بعضي از اين ستارگان به مراتب بزرگتر از خورشيد و برخي ديگر بطور قابل ملاحظه‌اي کوچکترند. در بين ستارگان کهکشانها ، مقادير بسيار زيادي گاز و ابرهاي گرد و غبار نيز وجود دارد. اين گازها که گازهاي بين ستاره‌اي نام دارند، اساسا از هيدروژن تشکيل يافته‌اند و از اين گازهاست که ستارگان بوجود مي‌آيند. تعداد کهکشانها ، در بخش قابل رؤيت جهان متجاوز از بيليونها عدد است و به موازات تکامل ابزارهاي نجومي تعداد بيشتري نيز کشف مي‌شوند.
شکل و اندازه کهکشانها
شکل واندازه کهکشانها متفاوت است. بيشترشان مانند راه شيري مارپيچي هستند و برخي ديگر مانند ليمو بيضوي هستند. تعداد اندکي نيز بي‌نظمند، انگار اين کهکشانها به دلايلي آشفته شده‌اند. ادوين هابل ستاره شناس آمريکايي که سالها درباره کهکشانها مطالعه کرده آنها را به چهار قسمت تقسيم مي‌کند:
1. کهکشان بيضوي
2. کهکشان مارپيچي يا حلزوني
3. کهکشان مارپيچي ميله‌اي
4. کهکشان نامنظم